Superstar’s Darlin’
“อื้อออ”
ร่างสองร่างที่บดเบียดกันอยู่บนโซฟา
โดยที่คนตัวเล็กคร่อมอยู่บนตักกว้างของอีกคน บดเบียดริมฝีปากเข้าหากัน
ร่างสูงดูดดึงริมฝีปากนุ่มจนแดงเจ๋อไปหมด ลิ้นหนาเข้ารุกเกี่ยวพันกับลิ้นเรียว
หยอกล้อด้วยความสนุกสนาน สัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่มของเนื้อกายที่เบียดกันโดยมีเพียงผ้าบางๆกั้นไว้
ยิ่งมีเสียงครางต่ำในลำคอสวยก็ยิ่งเร้าอารมณ์ขึ้นมาอีก
ร่างบางรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่ตัวเองนั่งทับอยู่ที่เปลี่ยนแปลงขนาดไปตามความต้องการ
ร่างบางบดเบียดสะโพกเข้าหาจงใจให้ส่วนนั้นของร่างสูงสัมผัสกับของส่วนของตนเองมากขึ้น
“อ่า” ร่างบางเชิดหน้าขึ้น ผ่อนลมหายใจร้อนออกมาทางปากบางที่เผยออ้า
ก่อนจะสูดลมหายใจลึกแล้วผละออกมา
“เรียวอุค” ร่างสูงครางในลำคอ ทำหน้าตาละห้อย จนคนที่ยืนอยู่อดขำไม่ได้
“พี่ต้องไปที่กองถ่ายแล้วนะครับ
อย่าดื้อสิ พี่เบี้ยวงานเขามา 3 วันแล้ว มันไม่ดีรู้ไหมครับ”
นิ้วชี้แตะลงบนจมูกโด่งของร่างสูงเบาๆ
“แต่พี่อยากกินเรียวอุคนี่นา
ได้ไหมครับ พี่น่ะทำเสร็จเร็วกว่าต้มมาม่าอีกนะครับ” มือหนาลูบไล้ที่เอวบาง
เรียวอุคตีไปที่ไหล่กว้างจนอีกคนสะดุ้ง
“บ้า พี่เยซองทะลึ่ง
ไปทำงานเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นอด 1 เดือนนะคอยดู”
“ก็ได้ๆ โถ แค่ 1
คืนพี่ก็จะขาดใจแล้วนะครับคนดี” ร่างบางยิ้มให้กับท่าทางของอีกคน
ก่อนจะเดินไปที่ประตูแล้วจุ๊บเพื่อเป็นกำลังใจตามที่อีกคนขอ ถึงแม้เยซองจะดีขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้วก็เหอะ
สุดท้ายซาลาเปาบ้านี่ก็มีแต่ได้กับได้อยู่ดี
แต่จะว่าไปเรียวอุคก็เต็มใจเสียนะ
คิคิ
เยซองขับรถมาถึงกองถ่ายในตอนเช้า
ร่างสูงเดินลงจากรถผิวปากอย่างอารมณ์ดี แต่หารู้ไม่ว่า
เจ้ากรรมนายเวรของตัวเองมารออยู่แล้ว
“ไอ่เยซอง!!” ร่างสูงสะดุ้งสุดตัว เมื่อเห็นผู้จัดการเดินหน้าทมึงทึงเข้ามาหา
“สวัสดีดงเฮ” เยซองพยายามยิ้มใจดีสู้เสือ
ด้วยรู้ตัวว่าคงโดนผู้จัดการจอมเฮี้ยบบ่นจนหูชาแน่นอน
“เหอะๆ
รู้ไหมว่าทิ้งงานช้างไว้ให้ฉัน” ผู้จัดการเท้าสะเอว จ้องหน้าดาราหนุ่มเขม็ง
“รู้สิ แหมม
ฉันรู้หรอกว่าดงเฮแก้ปัญหาได้ ขอบใจมากนะ จ๊วฟๆๆ” ร่างสูงทำปากจู๋
พยายามทำตัวน่ารัก แต่ก็โดนฝ่ามือเข้าที่แขนจนสะดุ้ง
“ยังมีหน้ามาตลก”
ดงเฮถอนหายใจ “ฉันบอกนักข่าวไปว่าแกป่วยหนักกลางดึก
ไม่สามารถออกจากห้องพักโรงพยาบาลได้ หมอบอกว่าโหมงานหนักจนเกินไป ร่างกายอ่อนแอ
ให้พัก 3 วัน โอเคไหม”
“โอเค” ร่างสูงทำมือเป็นสัญลักษณ์ว่าเข้าใจตามที่บอก
“แล้วเรียวอุคล่ะ”
ดงเฮถามอย่างเป็นห่วง
“อื้มม กลับมาละ”
ร่างสูงเดินเข้าไปในกองถ่ายพร้อมกับดงเฮ
“เหอะ เบื่อจริงๆ
สามีภรรยาทะเลาะกัน” ดงเฮถอนหายใจเบาๆ “แต่แลนายใจเย็นขึ้นนะ สงสัยโดนเรียวอุคดัดนิสัยแล้วมั้ง”
“อื้มม
หนักหน่วงพอดูอ่ะ” ร่างสูงแลเห็นกองทัพนักข่าวข้างหน้าที่มารอสัมภาษณ์เจ้าชายแห่งวงการที่ป่วยเพราะโหมงานหนัก
จึงเตรียมตัวที่จะให้สัมภาษณ์อย่างสมจริงที่สุด
ร่างสูงกลับมาถึงบ้านเมื่อเวลาตีสี่
เนื่องจากงานถ่ายแบบและงานบันทึกเทปรายการต่างๆเลื่อนมาสะสมที่วันนี้ค่อนข้างเยอะ
เยซองเดินสะโหลสะเหลไปที่โซฟาก่อนจะหลับไปโดยที่ไม่รู้ตัว
จนกระทั่งเช้าวันต่อมาเรียวอุคจึงมาปลุกเขา ซึ่งก็ตกใจไม่น้อยที่พบว่าร่างสูงกลับมาถึงก็ยังไม่ได้อาบน้ำเลย
“โถถ พี่เยซองง”
ร่างบางครางในลำคออย่างเห็นใจ “ช่วงนี้พี่ก็ต้องทำงานหนักอย่างนี้แหล่ะครับ
เล่นไม่อยู่ตั้งสามวันนี่” ร่างบางนั่งลงข้างๆเยซองที่โซฟา
“อื้มมมมม” ร่างสูงนอนหนุนตักเรียวอุค ส่งสายตาให้ร่างบางอย่างอ้อนๆ “สุดสัปดาห์ก็วันหยุดพี่แล้ว ไปเที่ยวกันนะครับ เรียวอุค”
“เหหห
พี่มีเวลาว่างด้วยหรอครับ” เรียวอุคเกลี่ยนิ้วชี้ไปตามโครงหน้าหล่อ
“มีสิ 5 วัน ไปฝรั่งเศสกันนะที่รัก ไปปารีสไหม บรรยากาศเหมาะแก่การปั๊มลูกดี”
ร่างสูงยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่มือเล็กๆจะฟาดมาที่ร่างสูงอย่างแรง
“บ้า พี่เยซอง
พูดอะไรก็ไม่รู้ เรียวอุคงอนแล้ว ไปทำงานเลยนะไอ่พี่เยซองบ้า”
“พี่พูดความจริงนี่นา
อย่างอนสิครับคนดี” เยซองลุกขึ้นมาก่อนจะเชยหน้าของคนที่หันไปอีกทางให้หันกลับมาหาตน
“ไปกับพี่นะครับ เดี๋ยวพี่จะให้ดงเฮจองตั๋วให้นะครับที่รัก”
ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ เมื่อสายตาคมที่มองมามันช่าง… “โอเค เรียวอุคตกลงแล้วนะครับ เย้ๆๆๆ” ร่างสูงพูดเองเออเอง
ก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว
“บ้า พี่เยซอง
ใครไปตกลงกับพี่ตอนไหนเนี่ย!! ><”
ในที่สุด
วันหยุดที่เยซองรอคอยก็มาถึง หลังจากทำงานเช้ากลับเช้ามืดของอีกวันมาเกือบอาทิตย์
เครื่องบินจากโซลไปที่ปารีสใช้เวลาเกือบ 5 ชั่วโมง
กว่าจะมาถึงห้องพักกันคนทั้งสองก็ขอสลบก่อนจะออกไปเที่ยวละกัน
ครั้งนี้ เป็นการมาเที่ยวต่างประเทศครั้งแรกของร่างบาง
นั่นเป็นเพราะร่างสูงไม่เคยพาเขามาเที่ยวเลย สายตาอยากรู้อยากเห็นราวกับเด็กน้อยเมื่อได้มาเจอโลกกว้างนั้น
เยซองมองมันอย่างเอ็นดู เสียงหวานเอ่ยถามตลอดว่าสิ่งนั้นคืออะไรสิ่งนี้คืออะไร
แต่ร่างสูงก็ไม่ได้เบื่อหน่ายที่จะตอบเลย
ตรงกันข้ามกลับมีความสุขด้วยซ้ำที่ได้มาใช้เวลากับคนรักในเมืองที่ขึ้นชื่อว่าเหมาะแก่การฮันนีมูนอย่างปารีส
“เรียวอุคครับ”
เสียงเข้มเอ่ยเรียกร่างบางที่กำลังชมวิวอยู่ที่สะพานริมแม่น้ำแซน “มาจูบกันนะครับ”
“บ้า พี่เยซอง
นี่มันข้างนอกนะครับ” ร่างบางหน้าขึ้นสีระเรื่อ
มือหนาเอื้อมมาโอบรอบเอวบางพร้อมดึงเข้าหาตัวอย่างรวดเร็ว
“ไม่หรอก ในปารีส
ใครๆเขาก็ทำกันนะครับ” เยซองเลื่อนใบหน้าเข้าหาคนตัวเล็กอย่างช้าๆ
เรียวอุคค่อยๆหลับตาลงอย่างช่วยไม่ได้
ก่อนจะรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มนิ่มอ่อนโยนที่ริมฝีปาก เยซองไล้เลียริมฝีปากบางอยู่ด้านนอก
รับรู้ได้ถึงรสส้มบนริมฝีปากเรียวอุคที่เขาโปรดปรานตั้งแต่จูบแรกของกันและกัน ดูดดึงริมฝีปากกันเพียงแค่เบาๆ
ก่อนจะผละออกมา ใบหน้าหวานซุกไปที่อกแกร่งเพื่อซ่อนใบหน้าที่ขึ้นสีระเรื่อ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับร่างสูงที่ยิ้มมองคนในอ้อมกอดอย่างมีความสุข
“พี่เยซอง
พรุ่งนี้เราจะไปไหนกันบ้างครับ” ร่างบางในชุดนอนเรียบร้อยนั่งลงบนเตียงถามอีกคนที่กำลังเล่นทวิตเตอร์ตามปกติ
ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองคนตัวเล็ก
“เอ ไปพิพิธภัณฑ์อีโรติกกันไหมครับ”
ร่างสูงยิ้มที่มุมปากก่อนจะสะดุ้งเมื่อมือบางตีมาที่ไหล่แข็ง
“พี่ล้อเล่นครับ
แล้วตัวเล็กอยากไปไหนล่ะ” มองหน้าถามอีกคนที่กำลังซบเข้าที่ไหล่แกร่ง
แขนขาวโอบรอบกายหนา
“เรียวอุค อยากไปสะพาน
ปง เดอ ซาต แล้วก็ พิพิธภัณฑ์ลูฟว์ แล้วก็ไปร้านกาแฟฮะ ที่จริง
ถ้ามีพี่เยซองไปเรียวอุคไปได้ทุกที่ฮะ” คนตัวเล็กยิ้มหวานอย่างเขินอายก่อนที่ร่างสูงจะมอบรางวัลเป็นจูบหวานๆหนึ่งที
“ปากหวานจังนะครับ แล้วตรงอื่นจะหวานเหมือนกันไหมน้า”
ร่างสูงใช้สายตาโลมเลียไปทั่วร่างเล็กใต้ชุดนอนเนื้อผ้าบาง
“อยากรู้ก็ชิมสิครับ”
เสียงกระซิบซ่านทำให้ร่างสูงดันคนตัวเล็กกว่าหลังติดที่นอน ก่อนที่ตัวเองจะทาบทับกายตามไป
คนที่อยู่ใต้ร่างสบตากับร่างสูงด้วยสายตายั่วเย้าในที
“งั้นพี่ชิมทั้งคืนเลยได้ไหม
คนดี”
“อื้มมม” เสียงใสครางเบาๆ เมื่อร่างสูงขบเม้มเล่นไปที่ใบหูขาว
ก่อนจะบดคลึงไปที่ริมฝีปากบางรสเชอร์รี่อย่างเพลิดเพลิน ลิ้นเล็กเกี่ยวพันเข้าหาลิ้นร้อนอย่างต้องการ
รสหวานซ่านของจุมพิตทำให้ทั้งสองบดเบียดริมฝีปากเข้าหากันอย่างไม่ลดละ
มือเล็กสอดเข้าไปในกลุ่มผมดำของคนที่คร่อมอยู่บนร่างของตัวเอง
ริมฝีปากหนาไล่ลงมาฝากรอยรักไว้ที่ลำคอสวย เรียกเสียงครางเบาๆจากคนใต้ร่าง
มือหนาปลดอาภรณ์ออก
เผยให้เห็นกายสวยสีน้ำผึ้งที่ขึ้นสีระเรื่อเบาๆทุกเมื่อที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้
มือร้อนลูบไล้เบาๆอย่างปลุกเร้าไปทั่วร่างบาง ก่อนจะไปหยุดอยู่ที่เม็ดทับทิมสีสวย
นิ้วชี้สะกิดเพียงเบาๆให้แข็งเป็นไต ลิ้นหนาตวัดชิมลงไปที่เม็ดบัว
“อ๊า มัน เสียว อึก”
ร่างบางครางกระเส่าเมื่อลิ้นร้อนลากละเลงไปบนแผ่นอกของตัวเอง
อกบางแอ่นรับอย่างช่วยไม่ได้ ก็อีกคนเล่นทั้งดูด ดึง ขบ เม้ม จนรู้สึกซาบซ่านไปหมดอย่างนี้
มืออีกข้างของร่างสูงก็สัมผัสเคล้าคลึงกับเม็ดทับทิมสีสวยอีกข้าง ก่อนเยซองจะผละออกมา
“ถอดเสื้อให้พี่หน่อย”
ร่างบางไม่รอช้า
ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของอีกคนทีละเม็ด ทีละเม็ด จนร่างสูงแทบทนรอไม่ไหว
“อื้มมมม
ผมถอดเสื้อให้พี่อยู่นะ ใจเย็นสิฮะ” มือไม้แทบอ่อนระทวย
เมื่อคนใจร้อนขบเม้มไปที่ซอกคอหอม
ในระหว่างที่ร่างบางยังคงจัดการกับเสื้อผ้าของตนอยู่
“เรียวอุคถอดช้าจัง
ยั่วพี่หรือไงครับ” จมูกโด่งคลอเคลียที่แก้มใส
ในขณะที่ร่างบางถอดเสื้อเชิ้ตออกเผยให้เห็นร่างกายที่มีกล้ามเนื้อนิดๆ เมื่ออยู่ในอารมณ์แบบนี้ภาพที่เห็นทำให้ร่างบางร้อนรุ่มอยู่ไม่น้อย
จนกระทั่งร่างทั้งสองเปลือยเปล่าเท่าเทียมกัน...
เนื้อกายเปลือยเปล่าเสียดสีกันเมื่อยามบดเบียดกายเข้าหา
ช่วยเพิ่มอุณหภูมิความร้อนแรงเข้าไปอีก
ร่างสูงขบเม้มฝากรอยรักไว้ทั่วเรือนกายบอบบางไม่หยุดหย่อน
“อึก พี่เยซอง อื้มม”
ครางกระเส่าเบาๆ ในขณะที่มือบางสอดเข้าไปในกลุ่มผมเพื่อระบายความเสียวซ่านที่แล่นริ้วไปทั่วร่างกายราวกับกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ
ขาเรียวสัมผัสได้ถึงส่วนหนึ่งของอีกคนที่ค่อยๆแข็งตึงตามอารมณ์
“พี่เยซอง อืม
อยากเห็นผมช่วยตัวเองไหม” ร่างบางกระซิบแนบใบหูด้วยเสียงแผ่วเบา
ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะกดยิ้มที่มุมปาก
“อยากสิครับ”
ร่างสูงผละออกจากคนตัวเล็กไปนั่งที่ปลายเตียง
เรียวอุคขยับตัวไปพิงกับหัวเตียง ใบหน้าหวานแดงก่ำ ดวงตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยความปรารถนา
เพียงแค่ร่างบางจิกตายั่วเย้ามาที่คนที่ปลายเตียงก็ทำให้เยซองแทบจะทนไม่ไหว
มือเล็กลูบไล้ไปทั่วกายสีน้ำผึ้ง
สะกิดยอดอกเพียงแผ่วเบาก่อนบดขยี้ให้แข็งเป็นไต ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเล็กน้อย
ลิ้นเล็กเลียริมฝีปากบางช้าๆ ร่างบางส่งนิ้วชี้เข้าไปในโพรงปากเล็ก
ดูดเลียนิ้วแข็งของตัวเองอย่างเมามันส์จนเกิดเสียง
ก่อนจะชักรูดนิ้วเข้าออกในปากตัวเองเบาๆ เยซองมองภาพนั้นแล้วกลืนน้ำลาย
ภาพที่เห็นมันคล้ายกับตอนที่กำลังสอดใส่เข้าไปในช่องทางรัก
“อื้ออ อื้มมม
พี่เยซองง มัน ล หลวม อ๊า” นิ้วชี้ถูกสอดเข้าไปในช่องทางรักสีแดงก่ำ
ร่างบางอ้าขากว้างเผยให้เห็นช่องทางที่ขมิบอย่างต้องการ นิ้วถูกเพิ่มขึ้นเมื่อความต้องการมันถูกจุดให้ลุกโชน
ขยับนิ้วเข้าออกถี่รัวเมื่อจินตนาการว่าร่างสูงกำลังเคลื่อนไหวเข้าไปในช่องทางนี้
“พี่เยซอง อ่ะ อ๊า”
ริมฝีปากแดงเผยออ้า ส่งเสียงครางออกมาอย่างปลุกเร้าอีกคน
ร่างกายสีน้ำผึ้งบิดเร้าเมื่อความเสียวซ่านจากการปรนเปรอตัวเองแผ่ไปทั่วร่าง
ดวงตาหวานจิกไปที่ส่วนของอีกคนที่ขยายบวมพองจนแทบจะระเบิด ขาเรียวขาวขยับออกกว้างอีกตั้งใจให้คนที่อยู่ปลายเตียงเห็นช่องทางที่ตอดรัดนิ้วเขาและน้ำรักที่เริ่มปริ่มเยิ้มกายส่วนล่างอยู่ในขณะนี้
“ผม อื้ออ อยากได้
อึก ของพี่ อ่ะ อ๊า” ร่างสูงจับมือบางเป็นเชิงให้หยุด
มือหนาจับเข้าที่สะโพกบาง ก่อนจะตวัดลิ้นหนาลงไปที่ช่องทางรักสีสด
“อ่ะ อ๊า พี่เยซอง
มัน เสียว อ๊า” ลิ้นหนาดูดเลียลิ้มชิมรสช่องทางนั้นอย่างเอร็ดอร่อย
ร่างบางดีดเด้งหลังไม่ติดเตียง เสียงหวานครางด้วยความซ่านเสียวเมื่อลิ้นร้อนปรนเปรออย่างหนักหน่วง
ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะผละออกจากช่องทางรัก เปลี่ยนเป้าหมายไปที่ส่วนสำคัญของคนใต้ร่าง
แตะลงบนส่วนปลายเพียงบางเบา ก่อนจะลากไล้ไปทั่วตั้งแต่ส่วนโคน
เข้าขบเม้มส่วนเนื้อเบาๆ รูดรั้งริมฝีปากด้วยความเพลิดเพลิน
เสียงครางหวานยิ่งกระเส่ายิ่งปลุกอารมณ์ของร่างสูง ริมฝีปากหนาดูดเม้มเน้นหนักที่ส่วนปลาย
ฟันคมกระทบขรูดบางเบาก็ยิ่งทำให้ความต้องการพุ่งสูง
“อ๊า มันเสียว
พี่เยซอง พ พอ อึก อื้มมม” ขาเรียวขาวสั่นระริก กายส่วนล่างบวมพองคับช่องปาก
ก่อนที่ความอดทนจะแตกทลายออกมาเป็นของเหลวสีน้ำนม ร่างสูงกลืนมันลงคอไปอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ ทิ้งตัวลงกับเตียงด้วยความเหน็ดเหนื่อย
“อร่อย หวานมาก หวานไปหมดเลย”
ริมฝีปากหนาไล่จูบไปทั่วกายบางพลางกระซิบออกมาราวกับพร่ำเพ้อ
ก่อนจะขยับแยกขาขาวออกกว้าง แทรกกายที่สั่นน้อยๆด้วยความต้องการเข้าไปในช่องทางรัก
“อื้มมมม แน่นมาก
ผ่อนคลายหน่อยสิครับคนดี” ร่างสูงจูบเบาๆไปที่ขมับของคนตัวเล็ก
ก่อนจะพยายามแทรกเข้าไปในช่องทางที่รัดรึงกายเขาไว้แน่น จนกระทั่งเข้าไปได้ทั้งหมด
เยซองแช่ค้างไว้อย่างนั้นก่อนจะค่อยๆขยับโยกกายเนิบนาบ
“อื้มม พี่เยซอง”
สัมผัสแนบแน่นกระทบขรูดผนังบางยิ่งทำให้ร่างบางซ่านเสียว
ก่อนที่จังหวะการส่งรักจะค่อยๆเร็วขึ้นและร้อนแรงขึ้นตามลำดับ
“อื้ออ เรียวอุค อ่า
แน่น อื้ม” ร่างสูงครางต่ำ
ขยับสะโพกสวนกายเข้าไปด้วยอารมณ์พุ่งสูง ก่อนที่จะพลิกตัวเองไปพิงกับพนักเตียง
จับคนตัวเล็กขึ้นคร่อมกายของตนไว้
“อ่า ให้ผมออนท็อปหรอครับ”
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นอย่างเสียวซ่าน เมื่อตัวตนของร่างสูงเข้ามาได้ลึกขึ้นอีกในท่านี้
สะโพกบางค่อยๆขยับขึ้นลงอีกครั้ง
“อึก พี่เยซอง
มันคับไปหมดแล้ว อ๊า” มือบางเกาะไหล่แกร่งเป็นหลักในการเคลื่อนไหว
ริมฝีปากบางส่งเสียงครางหวานไม่หยุด พลางอ้าปากระบายลมร้อนในกาย
ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อบ่งบอกถึงขีดสุดของอารมณ์ได้เป็นอย่างดี
“อึก เรียวอุค เยี่ยม
เด็กดี อ๊า” มือหนาบีบเค้นที่สะโพกอิ่มแน่นเต็มมือ ดีดเด้งสะโพกสวนขึ้นไปในบางจังหวะทำให้อีกคนจุกเบาๆ
แต่ก็ร่างบางก็เสียวซ่านและสะใจอยู่ไม่น้อย
“ซี้ดดดดด อื้มมมม
เรียวอุค จะเอาอีก อ๊า” ร่างบางขยับโยกถี่รัว สูดปากเมื่อได้รับการปรนเปรออย่างถึงใจจากร่างสูง
มือหนาลูบไล้ไปทั่วกายบางอย่างหลงใหล ริมฝีปากหนาครอบครองเม็ดบัวสีสวยไม่รู้เบื่อ
ลิ้นหนาตวัดเลียติ่งไตแข็งยิ่งทำให้ร่างบางเตลิดไปไกล
ร่างสูงพลิกให้คนตัวเล็กไปอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง ก่อนจะสวนสะโพกเข้าไปเต็มแรง
“อ๊า แรงอีก อีก
เรียวอุคชอบจัง อ อื้มมม” ขาเรียวขาวเกาะเกี่ยวไปที่เอวสอบ
แอ่นกายขึ้นหาคนที่เข้าออกร่างกายนี้ด้วยความต้องการ
มือบางจิกไปทั่วแผ่นหลังแกร่งอย่างระบายอารมณ์
“พี่รัก อือ
เรียวอุคนะครับ” กระซิบบอกรักแนบใบหู ก่อนจะขบเม้มเบาๆ
ในขณะที่ส่วนล่างยังคงเคลื่อนไหวไม่หยุด
“ผมก็รักพี่ครับ
อื้มมมม ซี้ดดดดดด ลึกๆ แรงอีกๆ อ๊า” ขาเรียวขาวกอดรัดแน่นราวกับจะกลืนกินเป็นร่างเดียวกัน
ทุกเสียงเรียกร้องรสสัมผัสถูกตอบสนองอย่างถึงใจ ช่องทางรักอุ่นร้อนแน่นรัดรึงตัวตนของร่างสูงอย่างดีเยี่ยมทุกครั้ง
“ซี้ดดดด แน่น อึก
เรียวอุค”
“อ่ะ อ๊า ผมไม่ไหว
ผมจะไป” ร่างสูงขยับสะโพกถี่รัวเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน
“อ่า พี่ก็เหมือนกัน
อื้มมมม”
“พี่เยซอง อ่ะ
อ๊างงงงงงงงงงงง” ร่างสูงกระตุกกายปลดปล่อยของเหลวอุ่นวาบจนทะลักล้นออกมานอกช่องทาง
คนตัวเล็กกอดเยซองไว้แน่นกระตุกกายขึ้นปลดปล่อยของเหลวชนิดเดียวกันเปรอะกายทั้งคู่ไปหมด
คนทั้งสองทิ้งตัวลงหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน
“เรียวอุคคนดี
เก่งที่สุด” ร่างสูงพูดกับคนที่ลุกขึ้นนั่งคร่อมกายของตนไว้
โดยที่อีกส่วนของตนยังคงฝังอยู่ในช่องทางร้อนของคนตัวเล็ก
“พี่เยซองง”
ร่างบางซบลงที่อกแกร่งอย่างเหนื่อยอ่อน ก่อนจะสบตายิ้มยั่วเย้าอีกคน
“ผมเก่งขึ้นไหมครับ”
“เรียวอุค
เยี่ยมที่สุด” ร่างสูงว่าพลางสูดดมกลิ่นกายหอมอย่างหลงใหล “ทำไมเก่งขึ้นล่ะครับ อย่าบอกนะว่าไปแอบซ้อมมากับใคร”
“บ้าน่าพี่เยซอง
ผมมีพี่คนเดียวนะครับ” ร่างบางขยับโยกเบาๆ
เมื่อรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่แข็งตึงขึ้นมาอีกครั้ง “พี่ซองมินบอกว่า
ให้หัดทำตัวเป็นโสบนเตียงบ้าง พี่เยซองจะได้ไม่เบื่อ”
“ห่ะ จริงเหรอ”
ร่างสูงยิ้ม ไม่รู้จะด่าหรือจะขอบคุณเพื่อนตัวแสบดี “พี่ไม่เบื่อหรอกครับ ถ้าเป็นเราน่ะ คนดี” มือหนาลูบไล้ที่ขาเรียวขาวเบาๆ
พลางแอ่นกายเข้าหาอย่างต้องการ
เมื่อคนตัวเล็กช่างยั่วยังคงขยับโยกให้ความต้องการมันถูกจุดขึ้นมาอีก
“พี่รักเรียวอุคนะครับ”
จูบเบาๆเข้าที่ริมฝีปากสีสด ก่อนจะพลิกร่างอีกคนให้ไปอยู่ข้างใต้ “พี่ขออีกรอบนะครับคนสวย”
“พี่เยซอง อ๊า”
ร่างกายขยับโยกอีกครั้ง ก่อนที่เสียงครางระงมจะดังทั้งคืน ท่ามกลางบรรยากาศสุดแสนจะโรแมนติกของมหานครปารีสยามค่ำคืน
ในยามเช้าอากาศแจ่มใส
ร่างบางค่อยลืมตาตื่นขึ้นมา มือเล็กขยี้ตาเบาๆ ก่อนจะค่อยลุกออกจากเตียง
พยายามหลบเลี่ยงจากวงแขนแกร่งที่ตระกองกอดตัวเองเอาไว้ทั้งคืน
เพื่อให้อีกคนได้พักผ่อนอย่างเต็มที่
ทำงานเหนื่อยมาทั้งอาทิตย์แล้วยังต้องมาเสียแรงกับเขาอีก
พี่เยซองนี่ก็จริงๆเลยน้า
ร่างบางเดินเข้าไปในครัวเล็กๆ
หยิบอาหารอุ่นเข้าไมโครเวฟง่ายๆ พร้อมกับชงกาแฟที่ทั้งสองชอบจิบด้วยกันตอนเช้า
เป็นการรองท้อง เพราะว่าส่วนใหญ่ตลาดและร้านค้าในปารีสเปิดในเวลาสาย
พอถึงตอนนั้นค่อยจะออกไปหาอะไรกินข้างนอกอีกทีนึง
เยซองที่รู้สึกตัวตื่นหลังจากนั้นไม่นาน
ขยับตัวหมายจะคว้าร่างเล็กมา morning kiss ให้ชื่นใจ แต่ก็ต้องผิดหวัง เมื่อในอ้อมกอดว่างเปล่าไร้ซึ่งร่างบางตัวหอมนุ่มนิ่มเหมือนเมื่อคืน
ร่างสูงลุกไปอาบน้ำก่อนจะเดินเข้าไปในครัว
แลเห็นร่างบางทำหน้าที่ศรีภรรยาที่ดีเหมือนทุกๆเช้า
แผ่นหลังเล็กๆนั่นง่วนอยู่กับการชงกาแฟที่ส่งกลิ่นหอมมาถึงเขาที่แอบดูอยู่
“สวัสดีครับ พี่เยซอง”
ไม่รู้ว่าเรียวอุครู้ตัวหรือเปล่าว่ามีใครแอบมอง
ร่างบางหันมายิ้มหวานทักทายคนรักที่เดินเข้ามากอดรัดเอวบางไว้แนบหน้าท้องแกร่ง
“มีอะไรกินบ้างครับ”
“ก็มีสปาเก๊ตตี้แล้วก็กาแฟครับ”
รู้สึกแปลกๆเล็กน้อยเมื่ออีกคนลูบไล้ไปทั่วหน้าท้องของตัวเอง “เดี๋ยวสายๆค่อยออกไปอีกทีนะครับ”
“แต่พี่หิวแล้วนะครับ
ที่รัก พี่ขอกินเลยได้ไหม” เสียงทุ้มกระซิบแนบใบหูขาว
ก่อนจะซุกไซร้ไปที่ซอกคอหอมกรุ่น
“เอ่อ
ก็กำลังจะเสร็จแล้วนี่ไงครับ” เรียวอุคไม่ค่อยมั่นใจว่าเยซองอยากกินอะไร
แต่รู้สึกทะแม่งๆชอบกล เมื่อร่างสูงขบเม้มเบาๆไปตามซอกคอไล่ไปตามไหล่เล็ก ก่อนที่คนตัวเล็กจะถูกหมุนให้หันมา
“พี่อยากกินใครบางคนเป็นอาหารเช้า
พี่จะได้กินไหมเอ่ย” ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อน้อยๆกับสายตาของร่างสูงที่ส่งมา
ราวกับว่า จะกลืนกินเรียวอุคไปทั้งตัวยังไงอย่างนั้น
“พี่เยซอง” ร่างเล็กทั้งร่างถูกยกขึ้นไปนั่งบนเคาท์เตอร์
ริมฝีปากหนาจัดการปิดปากของอีกคนอย่างรวดเร็ว
ดูดดึงริมฝีปากสวยนุ่มนิ่มนั่นอย่างย่ามใจ
ลิ้นเรียวส่งเข้าไปในโพรงปากหวานเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างเสน่หา คนที่นั่งอยู่บน เคาท์เตอร์ตอบรับจูบเร่าร้อนวาบหวิวไปทั้งกาย เมื่ออีกคนเข้ามาแนบชิดพร้อมกับมือหนาที่เริ่มเข้ามายุ่มย่ามกับเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งที่ตนหยิบขึ้นมาใส่มั่วๆจากเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายเต็มพื้น
“อ่า พี่เยซอง
พอก่อน” ใบหน้าหวานเชิดขึ้น เสียงหวานกระเส่าอย่างไม่ตั้งใจ
เพราะอีกคนไล่ฝากรอยรักลงมาตามสันกรามและลำคอสวย
“พี่เย่ อื้มมม”
มือหนาสะกิดคลึงเม็ดทับทิมสีสวยเบาๆ
ร่างบางสูดลมหายใจลึกก่อนมือเล็กจะจับคนตรงหน้าออกเบาๆ
“พี่เย่ หยุด
ไม่งั้นผมโกรธจริงๆด้วย” เสียงหวานดุขึ้นนิดๆ
ใบหน้าหวานมองคนตรงหน้านิ่ง เรียวอุคคิดว่าทำท่าดุที่สุดแล้ว
แต่เยซองไม่กลัวเลยสักนิด คิดว่ามันเหมือนแมวน้อยขู่ฟอดๆมากกว่า
“อ่า ก็ได้ๆ” มือหนายังไม่วายเลื่อนลงมาโอบเอวบางไว้หลวมๆ “แหม
พี่ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเรียวอุคเลยนะครับ ขอหน่อยไม่ได้หรอ”
“อะไรเนี่ย
พี่เยซอง ถ้าไม่ติดว่าไปทำงาน ใจคอนี่จะซั่มผมอย่างเดียวเลยใช่ไหม” ร่างบางพูดไปก็กระดากปากไป
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับตัวเล็ก
พี่ขอโทษๆ” เยซองทำท่าออดอ้อนศรีภรรยาที่เรียวอุคคิดว่ามันน่าถีบมากกว่าน่ารัก
“พี่มีของมาให้ด้วยนะครับ” เยซองหยิบของที่ซ่อนเอาไว้ออกมา
“นี่ครับ” เยซองยื่นแหวนเงินเกลี้ยงเงาวับออกมา มือหนาหยิบมือเล็กข้างซ้ายขึ้นมา ก่อนจะบรรจงสวมไปที่นิ้วนาง
เรียวอุคยิ้มกว้างด้วยความดีใจและความเขินอายกับการกระทำของคนตรงหน้า
ใบหน้าหวานยิ่งขึ้นสีระเรื่อไปอีกเมื่ออีกคนประทับจูบไปที่มือข้างซ้ายอย่างแผ่วเบา
“พี่รักเรียวอุคนะครับ
ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างพี่เสมอมา และขอบคุณที่ให้โอกาสคนเลวๆอย่างพี่ได้กลับตัว
ขอบคุณที่เชื่อมั่นในตัวพี่นะครับ”
เยซองมองหน้าอีกคนหวานซึ้ง
ร่างบางจูบเบาๆไปที่ริมฝีปากหนาเพื่อยืนยันว่าใจทั้งสองคนตรงกันแค่ไหน
“ผมก็รักพี่นะครับ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น